Wiedza o zasadach współżycia społecznego
Wiedza o zasadach współżycia społecznego, w tym także wiedza a zasadach kontaktu między obu płciami, nabywana jest przez dziecko bardzo wcześnie dzięki telewizji i innym środkom przekazu informacji. Każdy film, a nawet bajka na dobranoc, zawierają przykłady różnorodnych relacji społecznych. Uwzględniając fakt, że okres bezkrytycznego przyjmowania informacji pochodzących od autorytetów trwa co- najmniej przez kilka pierwszych lat życia dziecka, siła oddziaływania tych wszystkich wzorców jest z pewnością bardzo duża. Warto też zwrócić uwagę na to, że większość znanych baśni skonstruowana jest ' w ten sposób, że zawarte zostały w nich schematyczne ujęcia dobra i zła, a także wyraziście, na ogół, określone role żeńskie i męskie. Interesującą pod tym względem analizę bajki o Czerwonym Kapturku przeprowadza Erich Fromm (1972), pokazując, jak pod stosunkowo banalną treścią ukryte są postawy wobec kobiet, mężczyzn i seksualizmu. Niezależnie od dyskusyjnej wartości tej analizy należy jednak przyjąć, że wpływ bajek ria osobowość dziecka jest spotęgowany poprzez ich oddziaływanie na podświadomość metodą sugestii ukrytej. Zawarte w bajkach treści tylko z pozoru oderwane są od realiów współczesnego życia, w rzeczywistości dostarczają dziecku informacji o różnych stylach postępowania i konsekwencjach, jakie z nich wynikają. Podobną analizę można przeprowadzić również w odniesieniu do innych bajek, ukazujących w sposób stosunkowo jawny powikłania, jakie mogą wyniknąć w kontaktach społecznych i dających odpowiednie pouczenia. Przykładami mogą być: bajka o Kopciuszku (skromność wynagrodzona wartościowym związkiem erotycznym), bajka o rybaku i złotej rybce (kara za zachłanność i złe traktowanie męża). Natomiast bajka o Śpiącej Królewnie szczególnie dobrze nadaje się do interpretacji z pozycji psychoanalitycznych. Królewna, wykazująca nieposłuszeństwo wobec postawionego jej zakazu, doprowadza do sytuacji, w której ukłuta zostaje wrzecionem (symboliczne przedstawienie zakazanego stosunku seksualnego), w rezultacie czego usypia wraz ze swoją rodziną na sto lat (jest to forma kary w postaci „śmierci społecznej”, całkowitego wyizolowania od reszty świata). Dopiero dobry królewicz, który pokonał liczne przeszkody (opory społeczne?) i zadeklarował swoje erotyczne zainteresowanie (pocałunek), wybawia królewnę i jej rodzinę, przywracając im swoim szlachetnym postępkiem radość i zdolność do normalnego życia.