Medycyna blog - choroby: Dobry Lekarz - Wrocław, Poznań, Kraków

Wśród typów kobiet 2, 3 i 4 można rozróżnić dwa podtypy: a) kobiety, które braku podniecenia seksualnego lub orgazmu nie odczuwają subiektywnie. Mimo obniżonej reaktywności przeżywają one czasami stosunek seksualny jako zadowalający, a nigdy nie reagują nań w sposób niechętny b) kobiety, które odczuwają i przeżywają stosunek płciowy jako niewystarczający. Są one po nim niezaspokojone, rozdrażnione, pełne wewnętrznego napięcia, niepokoju, mogą mieć zaburzenia snu itp.

Częstość występowania poszczególnych typów oceniano na podstawie przebadania w Poradni Ciążowej 250 kobiet i przeanalizowania ich życia seksualnego przed ciążą (wszystkie badane były w wieku 21 – 40 lat i co najmniej od 1 roku mężatkami). Częstość ta przedstawia się następująco (w %):

– 1. Typ seksualno-pozytywny orgastyczny 68

– 2. Typ seksualno-pozytywny anorgastyczny

– 3. Typ anestetyczno-frygidny, o ograniczonej zdolności do orgazmu

– 4. Typ anestetyczno-frygidny, anorgastyczny

– 5. Algopareunia 2

– 6. Dyspareunia 1

Jak zaobserwowano, typ 2 (łącznie 17% badanych kobiet) pojawia się zwłaszcza wśród kobiet, które od krótkiego czasu są mężatkami. Przedstawia on najczęściej stadium przejściowe, które po krótszym lub dłuższym czasie przechodzi w typ pierwszy (seksualno-pozytywny orgastyczny). Interesujący jest też fakt, że tylko 1I kobiet z obniżoną zdolnością do orgazmu (lub brakiem orgazmu) czuje się po stosunku niezaspokojona i znajduje się w stanie wewnętrznego niepokoju i napięcia. Natomiast tych kobiet nie odczuwa braku orgazmu jako braku czegoś istotnego i nie ma przykrych objawów po stosunku.