Przekazywanie informacji genetycznej
Znajdujący się w chromosomach materiał genetyczny komórki – kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA) – charakteryzują dwie podstawowe właściwości. Po pierwsze, jego budowa stanowi kod genetyczny, czyli informację dla syntezy specyficznych białek, po drugie – ma on zdolność samopowielania, czyli odtwarzania podczas syntezy swych wiernych kopii, co makroskopowo znajduje odzwierciedlenie w replikacji chromosomów. Replikacja DNA uwarunkowana jest jego dwuniciową strukturą i komplementarnością związków chemicznych znajdujących się w obu łańcuchach. Proces replikacji DNA w chromosomach można badać techniką autoradiograficzną rozdział DNA (a więc i chromosomów) pomiędzy komórki potomne bada się w czasie mitozy lub mejozy.
Replikacja DNA w chromosomach zachodzi w fazie S interfazy, natomiast rozdzielenie się potomnych chromosomów – w czasie mitozy lub mejozy. Przekazywanie informacji genetycznej komórkom potomnym odbywa się zarówno w czasie mitozy, jak i mejozy. Jednak te dwa procesy różnią się zasadniczo co do funkcji genetycznej, jaką spełniają.
W czasie mitozy komórki potomne otrzymują informację genetyczną, identyczną z komórką macierzystą, istotą bowiem tego procesu jest powstanie komórek identycznych w stosunku do komórki macierzystej oraz przekazanie identycznej informacji genetycznej.
W wyniku mejozy powstają natomiast dojrzałe komórki płciowe – gamety o zredukowanej do połowy liczbie chromosomów (haploidalnej) oraz dwa razy mniejszej ilości DNA. W czasie mejozy zachodzą dwa ważne procesy: rekombinacja genetyczna (tj. wymiana genów pomiędzy homologicznymi chromosomami) oraz segregacja chromosomów (tj. ich niezależny rozdział pomiędzy komórki potomne). Informacja genetyczna gamety jest odmienna od informacji komórki macierzystej i z chwilą połączenia z informacją genetyczną gamety płci odmiennej tworzy całkowicie nową, niepowtarzalną informację genetyczną nowego osobnika. W procesie zapłodnienia liczba chromosomów i DNA powraca do stanu diploidalnego.