PODAWANIE SANDOPARTU
W połogu Sandopart podaje się w tabletkach podjęzykowo na kilka minut przed karmieniem powoduje on łatwiejsze opróżnianie gruczołów sutkowych, zapobiega też zapaleniom sutków (zastój mleka). Działanie niepożądane to nudności, wymioty, nasilenie bolesnych skurczów macicy w połogu. W okresie ssania tabletek skurcz macicy może wywołać przejściowe nasilenie krwawienia macicznego (tzw. odchody krwiste).
Ergometrin, Methergin, Ergam, Ergotamin i inne [8] stanowią podstawową grupę leków oksytotycznych stosowanych w III okresie porodu, w toku lub po urodzeniu łożyska i w okresie połogu, przy krwawieniach połogowych.
Stosowane są też po poronieniach, wylyżeczkowaniu jamy macicy, a w ginekologii przy nadmiernych krwawieniach macicznych, natomiast rzadziej przy migrenach.
Ich działania niepożądane to zawroty głowy, nudności i wymioty, biegunka, wzrost ciśnienia tętniczego krwi.
Szczególnie niebezpieczne jest przedawkowanie alkaloidów sporyszu w toku leczenia niedowładu macicy czy nadmiernych krwawień macicznych. Może to spowodować drętwienie kończyn, niedokrwienie, a nawet zgorzel palców. Przy uszkodzeniu wątroby mogą one spowodować niedokrwistość, zakrzepowe zamknięcie światła tętnic w kończynach (tętnic biodrowych lub udowych).
Do zatrucia dochodzi szczególnie łatwo podczas połogu, już po kilkakrotnej dawce leczniczej. W położnictwie i ginekologii dawki tych leków nie powinny przekraczać doustnie – 3 razy dziennie po 1 mg, a domięśniowo lub podskórnie – 0,25-0,5 mg/24 h.
W zatruciu ostrym podaje się atropinę w dawce 0,5–1 mg, nitroglicerynę oraz leki kojące i uspokajające.