Leczenie fosfestrolem
Fosiestrol jest lekiem, który należy stosować u chorych z zatrzymaniem moczu, zastojem w górnych drogach moczowych, spowodowanym naciekiem nowotworu na dolne odcinki moczowodów z odległymi przerzutami, i u chorych po niesystematycznym i długotrwałym leczeniu dietylostylbestrolem lub preparatem Estradurin, Zwykle po ok. 3 tygodniach leczenia dochodzi do zmniejszenia się guza, ustępowania wodonercza i samoistnego oddawania moczu. Przewaga fosfestrolu ze względu na Szybkość działania w ustępowaniu guza wydaje się tłumaczyć celowość stosowania leku u tej grupy chorych.
Leczenie fosfestrolem poprzedza się 5-dniowym podawaniem bromo- kryptyny, 3 razy dziennie po 2,5 mg w czasie posiłków, w celu zahamowania komórek laktotropowych przedniego płata przysadki. Po takim leczeniu stwierdza się zmniejszenie stężenia prolaktyny do poziomu nie- oznaczalnego, jak również zmniejszenie stężenia testosteronu. Szóstego dnia podaje się dożylnie fosfestrol w dawce 250 mg przez 6 kolejnych dni, w 7 i 8 nie podaje się, a następnie co drugi dzień fosfestrol w dawce- 250 mg do 25 dnia leczenia, tj. do ogólnej dawki 3 g na kurację dożylną. Bromokryptyną podaje się bez przerwy.
Po zakończeniu leczenia dożylnego stosuje się fosfestrol w dawkach po 100 mg 2 razy dziennie przez 20 dni w miesiącu. Dziesięciodniowa przerwa ma za zadanie opóźnienie występowania lekooporności. Bromokryp- tynę podaje się bez przerwy, ale w dawkach nieco mniejszych, 2 razy dziennie 1 tabletkę przez wiele miesięcy, a nawet lat, oczywiście wg zasad obowiązującej kontroli [6]. Przerywane leczenie estrogenami zyskało sobie w ostatnim czasie wielu zwolenników. Wcześniej czy później dochodzi jednakże do lekooporności i należy odpowiednio szybko zmienić sposób leczenia,