Medycyna blog - choroby: Dobry Lekarz - Wrocław, Poznań, Kraków

Istotnie, kwalifikowanie przestępstw seksualnych jako czynów „przeciwko naturze” bierze się zapewne stąd, że chodzi o zachowania seksualne, które nie realizują głównego ponoć celu natury, jakim jest prokreacja, przedłużenie bytu gatunku (por. Damska, 1964). Niektórzy uznają za dewiację takie poczynania seksualne, jakie uchylają się od realizacji tego ‚ celu (Freud za Szabo, 1960), Jest to jednak rozumowanie kruche z mnóstwa względów. Po pierwsze – jest wiele typów przestępstw seksualnych, które urzeczywistniają cel prokreacyjny (zgwałcenie, kazirodztwo itp.). Po drugie – doceniając w całej pełni sens biologiczny funkcji prokreacyjnych realizowanych przez popęd płciowy, powinniśmy dziś bardziej niż kiedykolwiek zdać sobie sprawę z tego, że także nieokiełznane tendencje prokreacyjne zagrażają bytowi biologicznemu człowieka. Obecnie troska o przyszłość gatunku ludzkiego dochodzi do głosu w wołaniu o radykalne ograniczenie urodzin, a więc o poskromienie tendencji prokre- acyjnych w obawie przed przeludnieniem, przed wyczerpaniem środowiska n a t u r a ln e g o człowieka, a przecież środowisko to warunkuje jego przetrwanie jako gatunku przyrody.